Wystąpienie Mukhtara Ablyazova

© mukhtarablyazov.org 20.02.2014

Wiemy, że nasz kraj jest bogaty w różne surowce naturalne. W Kazachstanie powstał Narodowy Fundusz Naftowy, w którym zgromadzono ponad 70 mld dolarów USD, lecz obywatele nie widzą, jak te środki są wydawane, i w rzeczywistości nie mają nic wspólnego z tymi bogactwami.

Wiemy też, że w innych państwach zasobnych w ropę, obywatele otrzymując część dochodów z tytułu wykorzystywania bogactw naturalnych na swoim terenie, wiodą o wiele bardziej dostatnie życie.

Rząd nieustannie twierdzi, że Narodowy Fundusz Naftowy powstał z myślą o przyszłych pokoleniach. Tylko o czyich dzieciach, wnukach i prawnukach mowa – czy wszystkich obywateli Kazachstanu, czy może tylko tych, związanych z najwyższymi szczeblami władzy w państwie?

Obecnie na świecie utrzymują się bardzo wysokie ceny ropy naftowej. Ta korzystna tendencja w kraju zasobnym w złoża roponośne trwa już ponad dziesięć lat. Co za tym idzie, nasi obywatele już dzisiaj powinni otrzymywać część zysków z tytułu pozyskiwanych bogactw naturalnych.

Kazachstan pozostaje w Unii Celnej z Rosją. Jej członkowie starają się wyrównywać podatki, tworzyć równe konkurencyjne przestrzenie dla gospodarek państw członkowskich. Ale obecnie w Rosji cło na eksport ropy naftowej wynosi 395,6 dolarów za tonę, podczas gdy w Kazachstanie to tylko zaledwie 60 dolarów!

Nasuwają się pytania: Dlaczego firmy naftowej w Rosji płacąc tak wysokie cła nadal się rozwijają? Dlaczego nasze firmy naftowe nie płacą tak dużo? Dokąd więc trafiają pieniądze pochodzące z eksportowych opłat celnych? W przypadku Kazachstanu to kwota powyżej 20 miliardów dolarów. Kazachstan w 2013 r. wyeksportował 72 mln ton ropy naftowej. Gdyby zostało wprowadzone cło na eksport ropy naftowej w wysokości 395,6 dolarów USD od tony, a nie jak obecnie 60 dolarów USD za tonę, to budżet Kazachstanu mógłby uzyskać kwotę rzędu 28,5 mld dolarów USD.

Wielkość eksportu ropy naftowej wzrasta z każdym rokiem. Obecnie zasadnicze pieniądze w kraju, pochodzą ze sprzedaży ropy naftowej i znajdują się pod kontrolą niewielkiej grupy ludzi pozostających przy władzy, skupionych w dużych miastach takich jak Astana i Ałmaty. W wielu innych regionach kraju ludzie biedują, nie mają stałej pracy i stałych dochodów. Wykorzystanie pieniędzy, uzyskanych poprzez podwyższenie opłat celnych – pod warunkiem bezpośredniej redystrybucji pomiędzy wszystkimi obywatelami w kraju – bez wątpienia stworzy mocny impuls dla rozwoju całego Kazachstanu, a nie tylko kilku miast. Wielu naszych obywateli już dziś będzie mogło rozwiązać swoje liczne problemy: dać dzieciom wykształcenie, wybudować mieszkanie, opłacać usługi komunalne, i wreszcie, po prostu godnie żyć w swoim kraju.

Proponuję podniesienie cła do poziomu rosyjskiego i utworzenie nowego funduszu, w którym te środki będą akumulowane i dystrybuowane do potrzeb ludności już teraz. Proponuję naliczanie każdemu obywatelowi Kazachstanu rocznie kwoty 120.000 tenge (około 770 dolarów). Wydatkowanie z nowego funduszu może wyglądać następująco:

Wypłaty socjalne

1. Ludność kraju - 17 mln osób. Liczba ta pomnożona przez 120 000 tenge – daje kwotę rzędu 11 mld dolarów USD, przy kursie 185 tenge za 1 dolara USD;
2. Emerytom, którzy według danych statycznych stanowią 10% ludności, dopłacać po 50 000 tenge miesięcznie. Na to zostanie wydane około 5,5 mld dolarów USD;
3. Wszystkim inwalidom (niepełnosprawnym) dopłacać po 50 000 tenge miesięcznie. To daje kwotę około 1,825 mld dolaró w USD;
4. W Kazachstanie jest około 550 000 studentów. Na comiesięczne dopłaty do stypendiów w wysokości 50 000 tenge potrzebna będzie kwota rzędu 1,825 mld dolarów USD;
5. Żeby móc dopłacać miesięcznie po 50 000 tenge wszystkim pracownikom sfery budżetowej będzie potrzeba około 324 mld dolarów USD;
6. Za urodzenie dziecka można wypłacać po 300 000 tenge. Łącznie będzie na to potrzeba około 640 dolarów USD każdego roku.

Razem około 21,1 dolarów USD. Łącznie mamy 28,5 mld dolarów USD

Nieodpłatny przydział ziemi dla obywateli Kazachstanu

Główny walor, to ziemia. Proponujemy oprzeć wyliczenie wartości gruntów, na przykładzie średniej statystycznej rodziny, składającej się z 4 osób. Nawet, jeśli założyć, że ziemia nic nie kosztuje, to wkład inwestycyjny w wysokości co najmniej 2000 dolarów USD za 1 ar, który jest potrzebny na rozwój infrastruktury, podniesie wartość ziemi do 2000 dolarów USD za ar. Ta kwota inwestycji jest wystarczająca, pod warunkiem, że mowa jest o gruntach położonych wokół miast, gdzie już istnieją sieci energetyczne, wodociągowe, drogowe.

Jako podstawę przyjmujemy, że każdy obywatel Kazachstanu ma prawo otrzymać ziemię pod indywidualne budownictwo mieszkaniowe, mieszkaniec miasta – 10 arów i 25 arów – mieszkaniec wsi.

Jeśli brać za podstawę szacunkowe wyliczenia: 2000 dolaró w USD na 1 ar i 10 arów na osobę, to przy budowie infrastruktury na obszarze 20 000 ha ziemi w całym Kazachstanie, wydatki nowego funduszu wyniosą około 4 mld dolarów USA.

Jeśli człowiek dostaje 10 arów ziemi, której wartość wynosi co najmniej 2000 dolarów USD za ar, to minimalna wartość 10 arów gruntu będzie wynosiła 20 tys. dolarów USD. W taki sposób średnia statystyczna rodzina z miasta, składająca się z czterech osób otrzyma nieodpłatnie 40 arów ziemi, której wartość będzie wynosiła około 80 000 dolarów USD (kwotę otrzymamy mnożąc 40 arów ziemi przez 2000 dolarów USD).

W przypadku dużych miast Kazachstanu, jak Ałmaty, Astana i inne, wyliczenie powinno być inne, z oczywistych względów, bo ziemia w takich miastach będzie droższa niż 2000 dolarów USD za 1 ar.

Państwowe/narodowe środki kredytowania indywidualnego budownictwa mieszkaniowego

Kwotę rzędu 4 mld dolarów USD każdego roku można asygnować na kredyty przeznaczone pod budowę mieszkań. Kredytów należy udzielać w tenge przy oprocentowaniu nie większym niż 5% rocznie i średniej cenie za 1 metr kwadratowy nie większej niż 700 dolarów USD. Potrzebne jest opracowanie narodowego programu, w którym na budowę domu zostanie przeznaczona kwota nie większa niż 500 dolarów USD za 1 metr kwadratowy. Z uśrednionego wyliczenia wynika, że przy czteroosobowej rodzinie i budowie domu przez okres 1 roku – można wybudować co najmniej 40 tys. domów. To znaczy, że każdego roku 160 000 osób rozwiąże swoje problemy mieszkaniowe.

Można nawet udzielać kredytów budowlano-mieszkaniowych, przyjmując za podstawę 25 tys. dolarów USD na 1 członka rodziny, ale nie mniej niż 100 tysięcy dolarów USD na dom. Taki kredyt byłby udzielany na okres 30 lat.

Jeśli przyjąć, że infrastruktura będzie powstawała na obszarze 20000 ha ziemi, to 200 000 osób otrzyma ziemię. Nawet, jeśli ziemia nie zostanie w całości przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe, to dzięki temu programowi w ciągu 10 lat kardynalnie zostanie rozwiązany problem mieszkaniowy Kazachstańczyków. Być może na tych gruntach będą powstawały budynki wielomieszkaniowe, firmy budowlane mogą skupować ziemię z infrastrukturą i budować mieszkania, żeby sprzedawać je na rynku. Jednak mimo to, koszty własne budowy takich mieszkań będą niższe, gdyż firmy budowlane nie będą wydawały pieniędzy na tworzenie infrastruktury. To doprowadzi też do stworzenia ogromnej liczby miejsc pracy w sferach związanych z budownictwem.

Zwiększenie wpływów podatkowych

Jeśli do gospodarki kraju w ciągu roku wpływa około 30 mld dolarów USD, to minimum 15% tej kwoty inwestycji dadzą zwiększenie wpływów podatkowych do budżetu państwa. To jest około 4-5 mld dolarów USD dodatkowo.

Zwiększy się aktywność banków w zakresie finansowania różnych programów. Jeśli zwiększają dochody ludności, zwiększa się zdolność płatnicza, rośnie ilość udzielanych kredytó w. To wzrost gospodarki kraju nawet większy niż w początkach lat 2000. W tamtych latach banki pozyskiwały pożyczki na rynkach zagranicznych i to dało mocny impuls. My zaś możemy wykorzystać pieniądze niepochodzące z pożyczek. Około 20 mld dolarów USD w ciągu roku wpływa do gospodarki kraju, jeszcze 4 mld dolarów USD w postaci pożyczek i 4 mld dolarów USD na rozwój infrastruktury. Podkreślam, 24 mld dolarów USD pieniędzy nieoprocentowanych, nie pożyczonych, zabezpieczonych walutą, i 4 mld dolarów USD pożyczonych wpływają do gospodarki kraju.

Równocześnie istniejący Narodowy Fundusz Naftowy może nadal gromadzić dochody dla przyszłych pokoleń. Konstytucja Kazachstanu umacnia takie zasady działalności państwa, jak rozwój gospodarczy dla dobra całego narodu oraz rozwiązywanie najważniejszych spraw życia państwowego przy pomocy metod demokratycznych. Przyjrzyjmy się, od czego zaczyna się nasza Konstytucja – ustawa zasadnicza państwa? Od charakterystyki narodu Kazachstanu i wyrażenia jego woli.

Co to za naród? Naród połączony przez wspólną historię, tworzący państwowość na rdzennie kazachskiej ziemi, mający poczucie zgodnego społeczeństwa obywatelskiego, przywiązany do ideałów wolności, równości i zgody, pragnący zająć dostojne miejsce wśród globalnej społeczności, czujący niezwykłą odpowiedzialność wobec dzisiejszych i przyszłych pokoleń, posiadający suwerenne prawo.

Taki naród ma prawo wskazać władzy istniejące źródło dobrobytu, które może zostać wykorzystane dla wspólnego dobra wszystkich obywateli. Ponad 20 mld dolarów USD dodatkowego dochodu dla budżetu kraju. Dlaczego Rosja mogła i wprowadziła te cła? Dlaczego Kazachstan nie może tego zrobić?

Wiedząc o możliwości uzyskania dodatkowych dochodów dla całego kraju i jego mieszkańców, naród Kazachstanu ma prawo przedstawić swoją wizję i dążyć do jej zrealizowania, by kraj mógł dalej pomyślnie się rozwijać gospodarczo, z korzyścią dla wszystkich mieszkańców. Zwracam się do wszystkich obywateli kraju. Zwracam się do aktywistów obywatelskich! Trzeba stworzyć ruch narodowy, który będzie domagać się od rządu wprowadzenia tych ceł, stworzenia specjalnego funduszu, by ludzie w Kazachstanie już dzisiaj mogli otrzymać te pieniądze. To jest możliwe. Kazachstańczycy, są pomysły i wewnętrzne zasoby, aby każdy obywatel kraju żył dostatnio! Podążajmy do tego celu!

Tweet